De Nederlander Charles Burki (1909-1994) tekende tijdens de Tweede Wereldoorlog als krijgsgevangene het dagelijks leven in een 'Jappenkamp'. Achter de 'kawat', de omheining, legde Burki niet zonder humor vast hoe de gevangenen met vindingrijkheid de ontberingen draaglijk probeerden te maken. Toen Burki op transport moest naar Japan, begroef hij de tekeningen in het kamp. Hij overleefde vervolgens een zware schipbreuk en de atoombom op Nagasaki, waar hij dwangarbeid verrichtte. Na de oorlog schreef Burki zijn verslag bij de tekeningen, een uniek document.